Wonderful, Wonderful, Wonderful Times (2018)



EN


Wonderful, wonderful, wonderful times (Прекрасні, прекрасні, прекрасні часи)
based on the motifs from Elfriede Jelinek's novel “Beautiful, Beautiful, Beautiful Times” (“Ausgeschperten”)


premiere: July 2018, First Theatre in Lviv, Ukraine


The story described in the Jelinek’s novel serves as a starting point for reflection on the post-war society infected with traumas and violence. The stage of the First Theater turns into Vienna in the late 1950s only by convention. In fact, the story is taking place - as always in the theater - here and now: on this particular stage, in this particular city (Lviv), today. The questions asked by the cast relate also to the theater itself and this very theatre in particular: its function, its capabilities, its social responsibilities, actor's position, audience expectations. These threads have a special significance in the context of the First Theater - a public, academic institution, where the actors use to play mostly the characters from the fairy tales for children.

excerpts from the reviews

Beautiful, Beautiful, Beautiful Times is a fascinating play deserving of a wider audience and greater understanding.(…) This is a complex and layered piece. It plays with conventions of theatre, with actors frequently coming out of character to comment on the parts they are playing, their motives and meanings. (…) Domestic violence, war crimes, pornography, insurrection. All are covered as the drama spills from the guts of its protagonists. The play is soaked in violence. The meaning of violence, the impact of violence and the impact of being inured to violence. The older characters all took part in the war (though the actors playing them are at pains to point out they did not and as a result can only imagine the violence their characters have experienced) and have their scars mentally and physically. The young people grew up in a world where violence was normalised. They saw the war, discovered the holocaust, and saw the domestic violence their ‘innocent criminal’ father metes out. That they turn to violence is almost inevitable. Violence begets violence.

Emma Burnell, “Beautiful, Beautiful, Beautiful Times – Close Strangers Festival”, 13/09/2019, playstosee.com


reviews

Галина Канарська. Можливість наважитись VS сміливість наважитись
Олексій Паляничка. Посттравматична терапія
Monika Nawrocka-Leśnik. BLISCY NIEZNAJOMI. Za drzwiami (pl.)
Емма Бурнелл. Beautiful, Beautiful, Beautiful Times – Close Strangers Festival (eng.)
creatives

directed by Roza Sarkisian
script and dramaturgy by Joanna Wichowska
choreographed by Ninel Zberea
set-design and costumes by Diana Khodiachykh
dramaturg assistant Katya Sehet
performed by Natalia Alekseienko, Olena Basha, Vitaliy Hordiienko, Ihor Huliuk, Iryna Zanik, Valeryi Kolomiiets, Lubov Kuz, Mykhailo Ponzel


___________________________________________


UA


Прекрасні, прекрасні, прекрасні часипосттравматична драма за темами роману “За дверима” Ельфріде Єлінек (“Ausgeschperten”)


прем'єра: 14 липня 2018 року - Перший український академічний театр для дітей та юнацтва (Львів)

Історія, що описана в книзі Ельфріде Єлінек слугує творцям і авторкам вистави як вихідний пункт до рефлексії на тему повоєнного суспільства інфікованого насиллям. Травми війни і повоєнних часів проявляються як повсюдна агресія, як видима на вулицях, так і та щоденна, що її приховують за зачиненими дверима культурних, міщанських будинків.

У виставі ми знайомимося із трьома родинами, трьома різними моделями виховання… і дуже схожими механізмами репродукування насилля. Чи здатні ми звільнитися від цих механізмів? Чи жертви насилля обов’язково мусять стати катами? Чи діти приречені повторювати помилки своїх батьків? Чи виховання це система наказів і заборон, процес припасування до обов’язкової норми? Як функціонує суспільство у стані повоєнної травми? Чи його єдиним захистом є творення міфів про себе? Замовчування і маніпуляції? І що станеться, коли міфи піддадуть сумнівам, а те, що замовчувалося, розкажуть вголос?

Сцена Першого театру перетворюється у Відень кінця 50-х лише умовно. Насправді ж, цю історію грають – як завжди в театрі – тут і зараз: на цій конкретній сцені, в конкретному місті, сьогодні. Творці і творчині вистави проблематизують театр як місце, у якому в мікромасштабі віддзеркалюються суспільні процеси, структури насилля і стосунки влади. А також рефлексують над майбутнім: врешті, повоєнні часи все ще перед нами.

Вистава є результатом співпраці харківсько-львівської режисерки Рози Саркісян, яку називають однією із найважливіших молодих українських театральних мисткинь, і польської драматургині Йоанни Віховської, яка співпрацює з Театром Повшехним у Варшаві. Львівську прем’єру запрошують на фестивалі, а серед глядачів вона має статус культової.


команда


режисура: Роза Саркісян
драматургія: Йоанна Віховська
хореографія: Нінель Збєря
сценографія і костюми: Діана Ходячих
асистентка драматургині: Катерина Сегет

участь в фестивалях

Міжнародний театральний фестиваль «Золотий Лев» (2018, Львів)Урбаністично-мистецький міжнародний фестиваль «Парад Фест» (2019, Харків)
Всеукраїнський фестиваль сучасного мистецтва «СвітОгляд» (2019, Сєверодонецьк),
Spotkania Teatralne Bliscy Nieznajomi (2019, Познань)

рецензії

Галина Канарська. Можливість наважитись VS сміливість наважитись
Олексій Паляничка. Посттравматична терапія
Monika Nawrocka-Leśnik. BLISCY NIEZNAJOMI. Za drzwiami (pl.)
Емма Бурнелл. Beautiful, Beautiful, Beautiful Times – Close Strangers Festival (eng.)


анонси

У Львові пройде Міжнародний театральний фестиваль "Золотий лев - 2018"
Олег Вергеліс, Театральний туризм, погода на завтра

згадки


Критики назвали найкращі українські вистави 2000-х (список) культурний фронт
Анастасія Гайшенець. Український театр у пошуках сенсу: зради і перемоги останніх 10 років
Олег Вергеліс. Імя Рози
Олег Вергеліс. Трамвай Успіх - 2018
Олена Поліщук. Львів у постдраматичному стані
Олена Баша. Вірю в акторську молодь
Вистава "Прекрасні, прекрасні, прекрасні часи" на порталі "Theatre.Love"
Театральна риболовля. Підсумки ІІ Всеукраїнського фестивалю театрального мистецтва «СвітОгляд»
У Сєвєродонецьку завершився театральний фестиваль "СвітОгляд": підсумки від Сергія Дорофєєва
___________________________________________


PL

PIĘKNE, PIĘKNE, PIĘKNE CZASY / Pierwszy Teatr (Lwów)
na motywach powieści „Wykluczeni” Elfriede Jelinek

premiera: lipiec 2018, Pierwszy Teatr we Lwowie


Historia opisana w książce Elfriede Jelinek „Ausgesperrten” służy realizatorom i realizatorkom spektaklu jako punkt wyjścia do refleksji na temat powojennego społeczeństwa zainfekowanego przemocą. Traumy wojny i czasów powojennych ujawniają się jako wszechobecna agresja, zarówno ta widoczna na ulicach, jak i ta codzienna, skrywana za zamkniętymi drzwiami kulturalnych, mieszczańskich domów.

W spektaklu poznajemy trzy rodziny, trzy różne modele wychowania… i bardzo podobne mechanizmy reprodukowania przemocy. Czy jesteśmy w stanie wyzwolić się z tych mechanizmów? Czy ofiary przemocy muszą koniecznie stać się katami? Czy dzieci skazane są na powtarzanie błędów rodziców? Czy wychowanie to system nakazów i zakazów, proces dostosowywanie się do obowiązującej normy? Jak funkcjonuje społeczeństwo w stanie powojennej traumy? Czy jego jedyną obroną jest tworzenie mitów na własny temat? Przemilczenia i manipulacje? I co się stanie, kiedy mity podda się wątpliwość, a to, co przemilczane zostanie wypowiedziane na głos?

Scena Pierwszego Teatru zamienia się w Wiedeń końca lat 50-tych tylko umownie. Tak naprawdę opowiadana historia rozgrywa się – jak zawsze w teatrze – tu i teraz: na konkretnej scenie, w konkretnym mieście, dzisiaj. Twórcy i twórczynie spektaklu problematyzują teatr jako miejsce, w którym w mikroskali odzwierciedlają się procesy społeczne, struktury przemocy i relacje władzy. Podejmują refleksję nad przyszłością: w końcu powojenne czasy są wciąż jeszcze przed nami.

Spektakl jest efektem współpracy charkowsko-lwowskiej reżyserki, uznawanej za jedną z najważniejszych młodych ukraińskich twórczyń teatralnych i polskiej dramaturżka współpracującej m.in. z Teatrem Powszechnym w Warszawie. Lwowska premiera zapraszana jest na festiwale, a wśród widzów ma status spektaklu kultowego.


tworcy


reżyseria: Roza Sarkisian /режисура: Роза Саркісян
dramaturgia: Joanna Wichowska / драматургія: Йоанна Віховська
choreografia: Ninel Zberea / хореографія: Нінель Збєря
scenografia i kostiumy: Diana Khodiachykh / сценографія і костюми: Діана Ходячих
aktorzy i aktorki: Nataliia Alekseienko, Olena Basha, Vitalii Hordiienko, Ihor Huliuk, Iryna Zanik, Valeii Kolomiiets, Lubov Kuz, Mykhailo Ponzel / актори і актриси: Наталія Алєксєєнко, Олена Баша, Віталій Гордієнко, Ігор Гулюк, Ірина Занік, Валерій Коломієць, Любов Кузь, Михайло Понзель


recenzje


Monika Nawrocka-Leśnik. BLISCY NIEZNAJOMI. Za drzwiami (pl.)
Емма Бурнелл. Beautiful, Beautiful, Beautiful Times – Close Strangers Festival (eng.)
Галина Канарська. Можливість наважитись VS сміливість наважитись
Олексій Паляничка. Посттравматична терапія
Олег Вергеліс. Імя Рози

Roza Sarkisian is an Ukrainian theatre director and curator. Her innovative work explores themes of memory, identity, and resistance, often employing queer art strategies and documentary theatre techniques.

Roza Sarkisian holds degrees in Theatre Directing from the National University of Arts named after I. P. Kotlyarevsky in Kharkiv (2012) and in Political Sociology from V. N. Karazin National University in Kharkiv (2009). From 2014 to 2017, she served as the artistic director of Kharkiv’s independent theatre DeFacto. From 2017 to 2019, she was the principal theatre director at the First Ukrainian Academic Theatre for Children and Youth in Lviv, and during the same period, also worked at the National Academic Drama and Musical Theatre in Ivano-Frankivsk.

Her notable works include My Grandfather Dug. My Father Dug. But I Won’t (a Ukrainian-Polish co-production, co-directed with Agnieszka Błońska, 2016), The Great Filter Theory (Theatre of Contemporary Dialogue, Poltava, 2017), Psychosis (Actor’s Theatre in Kyiv, 2018), Beautiful, Beautiful, Beautiful Times (First Theatre in Lviv, 2018), and Macbeth (Lesya Ukrainka Academic Drama Theatre in Lviv, 2019). Additional acclaimed works include H-effect, based on Shakespeare’s Hamlet and Heiner Müller’s Hamletmachine (a Ukrainian-Polish-German co-production, NGO "Art-Dialog", 2020), Radio Mariia by Joanna Wichowska and Krysia Bednarek (Powszechny Theatre in Warsaw, 2022), Ship. Bridge. Body (a co-production of the Theatre of Playwrights in Kyiv, Schaubühne Lindenfels in Leipzig, and Festspielhaus Hellerau, Dresden, 2023), and Fucking Truffaut (a co-production with Reszka Foundation, Dramatic Theatre in Warsaw, and Gorki Theater in Berlin, 2023), Karabakh Memory (Gorki Theater in Berlin, 2025).

Her productions focus on themes of collective and individual memory, national identity, non-normativity, power, and social oppression. She combines radical imagination with queer art strategies, often using devised theatre techniques, personal stories, and elements of (post-)documentary theatre and autoethnography to connect personal experiences with broader social contexts and explore the boundaries between reality and fiction. Working with both professional and non-professional actors, she rethinks conventional aesthetics, introduces new ways of thinking, and creates space for alternative narratives. Her works have been recognized with several awards and invitations to festivals in Ukraine and internationally.

Roza has been recognized with several prestigious accolades, including winning the British Council Ukraine's Taking the Stage 2017 competition, the Gaude Polonia Scholarship 2017 from the Ministry of Culture and National Heritage of Poland, International Mobility Grants through Culture Bridges, the Ukrainian Cultural Foundation Scholarship, Culture Moves Europe, the Artistic Scholarship of the President of Ukraine for 2019/2020, and the Warsaw City Artistic Scholarship in 2023. She was also named "Personality of the Year 2018" in the Theatre category in Lviv.

In addition to her theatre work, Roza has initiated and curated various artistic and educational projects for young people and children, including Desant UA: Independent Ukrainian Theatres Review (2017, Zbigniew Raszewski Theatre Institute, Warsaw), Drama Teen Lab (2019, Lviv), and Young Directors for Children (2018, Lviv). She has also been involved in projects such as Voices of the Neighborhood (2019, Lviv), Documentary Theatre for Children Evacuated from near Kyiv (2022/2023, Kahl-am-Main, Germany), Korczak Festival: Focus on Ukraine (2022, Warsaw), and Film and Theatre Workshops (2022, Warsaw). Roza has led numerous workshops for teenagers and has created performances featuring young non-professional actors and people with disabilities.

Roza Sarkisian, Ukrainian theatre director and curator
Roza Sarkisian during a performance rehearsal